صدا کن مرا - سپهری

 

صدا کن مرا

صدای تو خوب است

صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است

که در انتهای صمیمیت حزن می روید

در ابعاد این عصر خاموش

من از طعم تصنیف در متن یک کوچک تنهاترم

بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است

و تنهای من شبیخون حجم ترا پیش بینی نمی کرد

و این است خاصیت عشق

کســی نیست

بیا زندگی را بدزدیم،آن وقت

میان دو دیدار قسمت کنیم

بیا از حالت سنگ چیزی بفهمیم

بیا زودتر چیزها راببینیم...

                           سهراب سپهری